Portrety najmłodszych – jak przebiegają zajęcia w kole fotograficznym
Na temat sztuki portretu powstało wiele opracowań. Przytoczę tutaj opinię na ww. temat, to tekst pana Kuby Chełmońskiego z 29 kwietnia 2003 r., umieszczony na stronie internetowej „FOTOPOLIS” (http://www.fotopolis.pl/n/1039/portret-fotograficzny-przewodnik/
„Sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez kilka tysięcy lat w rzeźbie i malarstwie portret został doprowadzony do perfekcji. Jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: w starych wydawnictwach, w albumach rodzinnych, na ulicznych billboardach reklamowych, a nawet na cmentarzach w formie miniatur nagrobnych. Współcześnie portret stał się tak powszechny, że nawet nie zdajemy sobie sprawy z jego obecności w naszym otoczeniu. Skąd wzięła się ta popularność? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach…
Śmiało można powiedzieć, że pierwsze kroki fotografia stawiała właśnie na polu portretu. Początki portretu ściśle wiązały się z pomieszczeniem studyjnym. Ze względu na długotrwałe naświetlanie i konieczność dodatkowego oświetlenia postaci, wykonywanie portretów plenerowych było znacznie utrudnione. Ponadto w stosowanej dawniej dagerotypii długie czasy naświetlania wymagały wykorzystywania wymyślnych podpórek do usztywnienia i utrzymania sylwetki fotografowanego modelu nieruchomo. Współcześnie portret fotograficzny charakteryzuje się dużą obiektywnością w przekazywaniu obrazów. Dostępne materiały pozwalają na uchwycenie bardzo krótkich momentów, dzięki czemu możemy uzyskać niekiedy zaskakujący realizm fotografii. Ponadto portrety wykonywane mogą być niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni czy w atelier”.
Właśnie nasze małe atelier w pracowni koła fotograficzno-filmowego „OCZY SZEROKO OTWARTE”, działające przy M-GOK w Wyrzysku, posłużyło do nauki fotografii portretowej.
Kiedy zadaję sobie pytanie, co jest najważniejsze dla dzieci z koła, szczególnie tych najmłodszych, stosunkowo łatwo jest odpowiedzieć na to zagadnienie. Na pewno nie jest to nauka bardzo ważnych, jednak nudnych i często dla najmłodszych niezrozumiałych technicznych zagadnień związanych z fotografią. Preselekcja czasu, przesłony, ISO, głębia ostrości, czas naświetlenia to zagadnienia dla ich wieku mało interesujące. Za to najważniejsze jest fotografowanie, inaczej „pstrykanie” tysięcy zdjęć, radość z naciskania spustu aparatu fotograficznego i dźwięk podnoszącego się lustra, pozwalającego naświetlić matrycę.
Fotografie umieszczone poniżej ukazują sesję fotograficzną, którą z najmłodszymi przeprowadziłem na ostatnich dwu zajęciach. Większość fotografii wykonana została przez dzieci własnoręcznie, co widać choćby po niedoskonałym kadrowaniu. Prezentuję tutaj zdjęcia bez obróbki, bez jakiejkolwiek ingerencji. Za jakiś czas pokażę, co z tych fotografii udało się zrobić poprzez obróbkę w programach komputerowych. Nadmienię jeszcze, że przebrania to także spontanicznie „radosna twórczość” maluchów.
Ich radość i uśmiech na zdjęciach świadczą o tym, że gdy powtarzam: „fotografia to dobra zabawa”, mam rację.
Piotr Brzezinski
